EN
inleiding
fgd is een industriële activiteit die integraal is in veel sectoren en die voldoet aan de wettelijke vereisten voor de beheersing van luchtverontreiniging in het milieu. Het stimuleert energiecentrales, cementfabrieken en andere bronnen van grootschalige injectie van SO2 om fgd-technologie te gebruiken die is ontworpen voor naleving van de regelgeving. Maar die naleving is nooit gratis - het betekent dat je in de techniek zit en doorlopende operationele en onderhoudskosten maakt. In dit artikel analyseren we de economie van dat proces met fgd-kosten en -baten.
Wat is FGD en waarom is het zo duur?
Rookgasontzwavelingssystemen (FGD) verwijderen zwaveldioxide uit rookgassen voordat deze in het milieu terechtkomen. Het is raadzaam om FGD uit te voeren in een systeem met natte wassing, droge wassing of semi-droge wassing, wat zijn eigen kosten en operationele complicaties met zich meebrengt. De installatiekosten voor dit type FGD zijn omslachtig (d.w.z. miljoenen/tientallen miljoenen bij grootschalige vrijgave) en zijn vereist voor verschillende bijbehorende elektriciteitscentrales om deze op te zetten.
capex en opex inclusief
als het op uw budget aankomt, nemen overheadkosten, afgezien van de initiële kapitaaluitgaven, een groot deel in beslag. dit brengt ook meerdere downstream-kosten met zich mee - scrubben van chemicaliën, waterbehandeling voor bijproducten en energie om die systemen te laten draaien. een ander groot probleem zijn de voortdurende onderhoudskosten als gevolg van 24x7-onderzoek, reiniging en ook verzorging die nodig is om ervoor te zorgen dat fgd-systemen correct werken en op tijd voldoen aan de milieuwetgeving.
gespecialiseerd beheer of gebruik van de bijproducten die ontstaan uit fgd
Het gips dat tijdens de FGD-processen wordt geproduceerd, wordt vervolgens gebruikt in bouwproducten zoals gipsplaten en pleisterwerk. De mate waarin deze economie en deze bijproducten werken, is afhankelijk van alle markten, rekening houdend met de transportkosten en de extra verwerking die nodig is om deze soorten om te zetten in veilige producten. Het benutten van deze bijproducten moet echter ook op een complexere manier worden aangepakt (investeringen in infrastructuur en logistiek); toch kunnen de operationele kosten mogelijk worden beperkt tot het punt van implementatie.
economische haalbaarheid van fgd
Er zijn verschillende aspecten die de economische levensvatbaarheid van FGD bepalen, waaronder kapitaal- en operationele kosten voor nalevingsactiviteiten. Het proces dat wordt gebruikt om te berekenen hoe geschikt schone technologieproducten, bijproducten, enz. zijn (marktwaarde). Daarom is een ideale route voor FGD nodig die zowel ecologisch als financieel optimaal is. Om dit te beoordelen kan een kosten-batenanalyse worden uitgevoerd. De prijs van niet-naleving moet de mogelijke boetes en juridische kosten omvatten.
accommoderende overheidsbeleidsmaatregelen en prikkels
De economie van FGD wordt primair gedreven door beleid. De kosten van naleving die samenhangen met door regelgeving veroorzaakte reducties van zwaveldioxide-emissies, resulteren daarom in vraag naar FGD-technologie die de werkelijke marginale kosten van koolstofafvang weerspiegelt. Daarentegen kunnen overheidsstimulansen voor FGD-installaties of het gebruik van bijproducten, bijvoorbeeld belastingkredieten of subsidies, deze kosten verlagen en daarmee naleving van de regelgeving haalbaar maken.
het is een verschuiving in de fgd-economie.
technologische verbeteringen, strengere milieuregels en potentieel groeiende markten voor bijproducten zullen de economie van FGD in de toekomst bepalen. Hierdoor kan de naleving goedkoper worden, omdat de operationele kosten voor het beheer van bijproducten lager worden en het potentieel voor nuttig gebruik van FGD-bijproducten wordt geoptimaliseerd. Bovendien zullen grotere zorgen over de uitstoot van SO2 en de schadelijke gevolgen daarvan voor het milieu de vraag doen toenemen, met als doel om in de komende jaren strengere normen voor FGD-systemen te hanteren.
Conclusies
de aard van het elixer is nog complexer dan die simpele transactie voor de oneconomische man die het verwerkt als weinig ingewikkelder dan een vergelijking op de achterkant van een cocktailservetje, want al die plakkerige ingenieurs die belast zijn met de implementatie hebben te maken met een Rubik's kubus van economische complexiteiten - voorafgaande kapitaalkosten, operationele haarkloverijen en wat het lot zou zijn van zoveel verdampte gassen na hun vrijlating uit onze uiteenlopende concurrentie. Toegegeven, deze aanpak heeft hoge kapitaal- en operationele kosten (vooral vergeleken met slecht gerunde kolencentrales), waardoor het minder levensvatbaar is als een doorlopende grootschalige koolstofneutrale brandstof, maar je kunt je voorstellen dat er hoe dan ook een sterk argument is, gekoppeld aan duurzaamheidsvoordelen die in evenwicht worden gebracht door het potentieel voor het hergebruik van afvalbijproducten na het testen - dus het zou eigenlijk gelijk kunnen uitkomen! die verandering in regelgeving en technologie gaat ook nieuwe economische kansen creëren, nieuwe uitdagingen voor fgd, maar het zou moeilijk zijn om het niet te laten veranderen.